Vroege wedstrijd voor ons doen vandaag. Aanvang 12.30 uur, zeg maar half uurtje rijden, pakweg iets voor 11.30 vertrek. Niet dus, want om 11.15 stonden de wagens al met ronkende motoren klaar voor vertrek, aangespoord door Leon die met uitwedstrijden liever 3 kwartier dan een half uur te vroeg komt.
Auto’s in beweging en een paar minuten later; Is Bert ook mee? Niemand had Bert gezien, dus bellen naar Ruud L, onze aanvoerder. Ja, Bert zat ergens achterin een auto, geen probleem. Weer even later. Was Jaap er ook? Niemand die het wist. Misschien stond die nog ergens in Duitsland op de latten. In Stellendam aangekomen, ruim op tijd voor een hete bak koffie, stapte Jaap ook ineens binnen. “Is er koffie?” Alle tijd, geen haast, iedereen wachtte op het tijdstip om te gaan verkleden. Iedereen? Waar is Kees?? Ja, Kees was wel op het veld gezien, maar nee hij was niet meegekomen. Vraagtekens alom. Kees vergeten, in de haast om weg te gaan? Bellen dan maar. Mobiel onbereikbaar, maar het thuisfront wist te vertellen dat Kees nog op het Excelsior veld was.
Verkleden en opstelling. De meesten waren al omgekleed en zowaar, daar stapte Kees binnen. Hij stond op het 3e veld voetbal te kijken en ging 10 voor half twaalf naar ons clubhuis, want we zouden onderhand wel weggaan. Niemand meer te zien. Goed dat ie zelf vervoer had. We waren compleet nu want Bas, Xander (Ineke, nog van harte feliciteerd met je Sara verjaardag!), Rob en Marien zouden er echt niet zijn.
Ruud had weer wat nieuws. Je kan alles zeggen maar sinds Ruud aanvoerder is zijn de vernieuwingen niet van de lucht. Geen emails meer als onderlinge communicatie, maar sms-en, 4-3-3 ipv 4-4-2 en nu rolde het volgende uit de mouw: Het middenveld stond: Ruud zelf, Adrie en Wim. Dick in de goal. Achterhoede Jaap...... en die moest dan zelf bepalen wie hij als medespelers achterin wilde hebben......! Voorin André,,,,,en ook die moest zelf bepalen wie hij naast zich wilde zien.....! Als dat geen delegeren is?
Vier wissels, dus keuze genoeg. Deze vernieuwing bleek nog een brug te ver. Minuten lang twijfel en vooral verbazing. Uiteindelijk nam Ruud de verantwoordelijk zelf en werd de opstellling afgemaakt. Wissels Bert (train je elke week, sta je weer wissel J), Greg, Arno en Kees (te laat, dus wissel).
Ruimschoots de tijd voor een warming-up en om het veld te inspecteren. Stellendam, vlak bij het water en wat opviel was het geluid van vele ganzen die 100 meter verderop stonden te grazen en bij tijd en wijle al gakkend opvlogen. Die ganzen bleken ook regelmatig op het 2e veld van Stellendam te bivakkeren. Heel veel ganzenpoep. Nooit geweten hoe dat er uit zag, nu wel.
De wedstrijd. Belangrijk, want we stonden 5 punten achter op Stellendam, die na onze eerste zege van 2 weken geleden in het zicht was gekomen. Al gauw bleek dat deze wedstrijd mogelijkheden bood. Zij hadden weliswaar een snelle spits, maar Cor had hem goed onder controle. Veel ruimte op het middenveld deze keer en dat moest voor ons toch een voordeel zijn. In het begin moesten we daar even aan wennen, in alle voorgaande wedstrijden was het vaak grote drukte daar, maar al gauw kregen we mogelijkheden en kansen. Van achteruit de opbouw via het middenveld en dan een pass op een van de 3 voorhoedespelers. Het lukte steeds meer en beter. Ruud N was de gelukkige die 2 keer scoorde na fraaie aanvallen over diverse schijven. En als ondergetekende ook iets scherper was geweest als eindstation van mooie combinaties dan was 3 of 4-0 mogelijk geweest. Nu bleef het bij 2-0 voor ons bij rust.
Rust is niet altijd rust. Er zijn wedstrijden geweest waarin de tussenstand alleen maar berusting teweeg bracht. Andere wedstrijden hadden bij rust al zoveel kracht gekost dat rust meer dan welkom was. Maar soms is er geen sprake van rust.
Zoals nu.. Nog maar net binnen of Martin, in vorm maar wil nog niet teveel risico nemen, had z’n tenue al uit. Wisselen dus. Bert er in. In de andere hoek had Jaap dezelfde gedachte, de 2e uit de verdediging, Kees er in. Voorin wisselde Peter voor Greg. Arno was er nog, dus voor de hand liggend: Leon er uit, de 3e van de verdediging.
Plots werd het Dick teveel. Staan we 2-0 voor, verdediging staat goed, gaan we de hele verdediging wisselen.....!! “Dan stop ik er ook nu mee”. Shirt ging al uit. Paniek alom. Van rust was geen sprake meer. Hoe lossen we dit? Na veel gepraat bleek Jaap toch voorlopig te blijven staan. Leon er wel uit en Arno zou later invallen. Deze toezegging aan Dick bracht de rust terug.
De tweede helft. Hoe zouden we uit de rust komen. Hadden de perikelen invloed? Hoe dan ook, binnen niet al te lange tijd werd het 2-1. Passje op de rechtsbuiten van Stellendam die zwaar buitenspel stond.....toch? Niet volgens een van de eerlijkste grensrechters van de amateurvelden, Leon. De vlag bleef omlaag. Ergens bij ons achterin was er een van ons blijven hangen. Dick leek de situatie te klaren maar hoopte tevergeefs op terugkomende verdedigers die helaas stokstijf waren blijven staan. Buitenspel immers. Een wel meegelopen Stellendammer maakte 2-1.
Gelukkig raakten we niet in de war. We bleven aardig aanvallen en na een mooie pass van Ruud N op Ruud L kon de laatste scoren. 3-1.
Helemaal gerust konden we nog niet zijn. We gaven niet veel weg en kwamen er regelmatig goed uit, maar je wist maar nooit. Een voorzet van Stellendam bij de tweede paal, kopbal en 3-2. Zie je wel? Nu werd het toch weer lastig. Af en toe paniek, zoals bij de bal die voor het doel van Dick langs zeilde en vanachter de achterlijn door Stellendam met een pisboogje weer in de doelmond werd gebracht. Andre bracht in slow motion redding. Weer geen vlagsignaal. “Als ik het niet kan constateren is het geen achterbal”! Een genot toch, zo’n eerlijke grensrechter? Stonden die bij de tegenpartij ook maar.
Aanval van ons via Ruud N. Voorzet op een vrijstaande Greg die jammer genoeg een zacht rollertje produceerde. Dat zien we op de training wel anders Greg. Het bleef nog spannend, maar op een paar vrije trappen in de buurt van ons strafschopgebied na hielden we het aardig onder controle. Niet meer uitglijden Bert op je eigen achterlijn met 2 man in de buurt en iets sneller opstaan als het kan. Het liep goed af.
Het bleef 3-2. De tweede overwinning op rij! De periodetitel lonkt. De stemming was opperbest in de kleedkamer al was er nog ruimte voor kritische beschouwingen. Vooral op het vlaggen van Leon. Conclusie: moreel verantwoord maar slecht voor het moraal. Dit werd al snel verbasterd tot oraal en als zoiets ook nog anaal vermeld zou moeten worden ipv in de annalen, dan weet iedereen dat sfeer beter was dan in de rust.
Later in ons eigen clubhuis werd de sfeer weer wat serieuzer toen het gesprek, na wat biertjes, over de politiek ging. Groen Links met SP tegen het CDA. Een oude vete vanuit het elftal met o.a. Ruud L, Jaap en Dick van voor de fusie met het toenmalige 5e. Maar op het moment dat de vraag dan rijst wie van Groen Links sappiger is, Jolanda of Femke, dan is het tijd voor het volgende rondje.
Wim
